Ben

BEN

Ben biraz sana aşık, biraz davalı sen'le 
Bulur gibi huzuru o masum ve saf ten'le

Saf tenine değince, elleri titreyen ben
Ve ben üşüyor gibi, sımsıcak her zerren'le

Her bir zerrene inat, üşüdüm ben; üzgünüm
Ben yıllarca yaşadım, değişmi'cek bu gen'le

Yıkılmadı, yıkılmaz; saf elemden bedenim
Yerle yeksan edersin, bir elveda darbenle.

Ben ki gülü sevipte bir eyvallah çekmişim
Lakin sözüm' yemişim, gül'den batan dikenle.

"Ben, ben. İşte gene ben; sevdamın kölesi ben 
Ben sevdamdan dönemem, dünyevi bir nedenle".

Gökyüzünde uçuşan, hür bir kuş kanadıyım
Ama bir tutulamam kaf dağını görenle.

Asabe